Ptasznikowate- rodzina pająków z podrzędu Opisthothela, sekcji Orthognatha (syn. Mygalomorpha).
Obejmuje ok. 850 gatunków dużych zwierząt o bardzo różnorodnym ubarwieniu - od czarnych po różne kombinacje koloru zielonego, żółtego, czerwonego, pomarańczowego itp. Ptaszniki żyją w głównie w strefie tropikalnej Ameryki Południowej, Afryki i Azji. Występują również w niektórych regionach południa Europy i południowej części USA
Tryb życia
Ptaszniki żyją na drzewach, w dziuplach, w szczelinach skalnych lub w norkach wykopanych w ziemi. Zazwyczaj nie budują sieci łownych, polują aktywnie, głównie w nocy. Pajęczynę wykorzystują do budowy gniazda lub kokonów. Można je spotkać zarówno na terenach półpustynnych, jak i w chłodniejszych rejonach górzystych.
Najwięksi przedstawiciele (Theraphosa blondi, Teraphosa apophisis)dorastają do ok. 33 cm rozpiętości odnóży, ale są też gatunki dużo mniejsze, dochodzące do 1 cm ciała (nie licząc odnóży), np. Cyriocosmus elegans i inne.
Ptaszniki, w zależności od gatunku, dojrzewają w ciągu 1-5 lat, samce nieznacznie szybciej. Duży wpływ na dorastanie ma temperatura i obfitość pokarmu (im wyższe wartości, tym szybszy metabolizm, dojrzewanie i krótsze życie). Samiec po ostatniej wylince ma kilka miesięcy życia, przestaje jeść, uzupełniając tylko zapasy płynów i wyrusza na poszukiwanie samicy. Podczas kopulacji często ginie zjedzony przez partnerkę. Samice mogą dożyć 20 laPtasznikowate - rodzina pająków z podrzędu Opisthothela, sekcji Orthognatha.
Obejmuje ok. 850 gatunków dużych zwierząt o bardzo różnorodnym ubarwieniu - od czarnych po różnorodne kombinacje koloru zielonego, żółtego, czerwonego, pomarańczowego itp. Ptaszniki żyją głównie w strefie tropikalnej Ameryki południowej, AfrykiAzji. Występują również w niektórych regionach południa Europy i południowej części i USA.
Preferencje pokarmowe
Głównym pokarmem ptaszników są owady: karaczany, drewnojady,szarańcza, świerszcze, czasem drobne płazy. Wbrew nazwie (i tradycyjnym poglądom laików), ptaki czy też gryzonie padają ich ofiarą nadzwyczaj rzadko.
Jad ptaszników
Większość gatunków produkuje stosunkowo słaby jad - porównywalny siłą z pszczelim.
Jad jest z reguły dla człowieka niegroźny - nauka nie zna żadnego potwierdzonego przypadku zgonu po ukąszeniu ptasznika, jednakże w wypadku wystąpienia reakcji alergicznej może on być niebezpieczny, podobnie jak na przykład jad pszczeli (i każda inna substancja).
Do najbardziej jadowitych i agresywnych gatunków należą ptaszniki starego świata - tj. azjatyckie i afrykańskie, m.in. rodzaju Citharischius, Chilobrachys, Ornithoctonus, Selenocosmia, Ceratogyrus, Hysterocrates, Stromatopelma, Haplopelma, Heteroscodra, Poecilotheria, Pterinochilus.
Ukąszenia (dla osoby zdrowej) kończą się jednak z reguły na długim bólu, opuchliźnie, wymiotach i drgawkach (nawet miesiąc po ugryzieniu), czasem częściowym paraliżu (typowe dolegliwości przy neurotoksynach).
Natomiast całkowicie niegroźne ptaszniki, o słabszym jadzie, to amerykańskie ptaszniki z rodzaju Brachypelma, Grammostola, Nhandu, Psalmopoeus, Trixopelma, Xenesthis, Vitalius, Phormictopus, Iridopelma, Bonnetina, Avicularia, Aphonopelma, Lasiadora.
Obejmuje ok. 850 gatunków dużych zwierząt o bardzo różnorodnym ubarwieniu - od czarnych po różne kombinacje koloru zielonego, żółtego, czerwonego, pomarańczowego itp. Ptaszniki żyją w głównie w strefie tropikalnej Ameryki Południowej, Afryki i Azji. Występują również w niektórych regionach południa Europy i południowej części USA
Tryb życia
Ptaszniki żyją na drzewach, w dziuplach, w szczelinach skalnych lub w norkach wykopanych w ziemi. Zazwyczaj nie budują sieci łownych, polują aktywnie, głównie w nocy. Pajęczynę wykorzystują do budowy gniazda lub kokonów. Można je spotkać zarówno na terenach półpustynnych, jak i w chłodniejszych rejonach górzystych.
Najwięksi przedstawiciele (Theraphosa blondi, Teraphosa apophisis)dorastają do ok. 33 cm rozpiętości odnóży, ale są też gatunki dużo mniejsze, dochodzące do 1 cm ciała (nie licząc odnóży), np. Cyriocosmus elegans i inne.
Ptaszniki, w zależności od gatunku, dojrzewają w ciągu 1-5 lat, samce nieznacznie szybciej. Duży wpływ na dorastanie ma temperatura i obfitość pokarmu (im wyższe wartości, tym szybszy metabolizm, dojrzewanie i krótsze życie). Samiec po ostatniej wylince ma kilka miesięcy życia, przestaje jeść, uzupełniając tylko zapasy płynów i wyrusza na poszukiwanie samicy. Podczas kopulacji często ginie zjedzony przez partnerkę. Samice mogą dożyć 20 laPtasznikowate - rodzina pająków z podrzędu Opisthothela, sekcji Orthognatha.
Obejmuje ok. 850 gatunków dużych zwierząt o bardzo różnorodnym ubarwieniu - od czarnych po różnorodne kombinacje koloru zielonego, żółtego, czerwonego, pomarańczowego itp. Ptaszniki żyją głównie w strefie tropikalnej Ameryki południowej, AfrykiAzji. Występują również w niektórych regionach południa Europy i południowej części i USA.
Preferencje pokarmowe
Głównym pokarmem ptaszników są owady: karaczany, drewnojady,szarańcza, świerszcze, czasem drobne płazy. Wbrew nazwie (i tradycyjnym poglądom laików), ptaki czy też gryzonie padają ich ofiarą nadzwyczaj rzadko.
Jad ptaszników
Większość gatunków produkuje stosunkowo słaby jad - porównywalny siłą z pszczelim.
Jad jest z reguły dla człowieka niegroźny - nauka nie zna żadnego potwierdzonego przypadku zgonu po ukąszeniu ptasznika, jednakże w wypadku wystąpienia reakcji alergicznej może on być niebezpieczny, podobnie jak na przykład jad pszczeli (i każda inna substancja).
Do najbardziej jadowitych i agresywnych gatunków należą ptaszniki starego świata - tj. azjatyckie i afrykańskie, m.in. rodzaju Citharischius, Chilobrachys, Ornithoctonus, Selenocosmia, Ceratogyrus, Hysterocrates, Stromatopelma, Haplopelma, Heteroscodra, Poecilotheria, Pterinochilus.
Ukąszenia (dla osoby zdrowej) kończą się jednak z reguły na długim bólu, opuchliźnie, wymiotach i drgawkach (nawet miesiąc po ugryzieniu), czasem częściowym paraliżu (typowe dolegliwości przy neurotoksynach).
Natomiast całkowicie niegroźne ptaszniki, o słabszym jadzie, to amerykańskie ptaszniki z rodzaju Brachypelma, Grammostola, Nhandu, Psalmopoeus, Trixopelma, Xenesthis, Vitalius, Phormictopus, Iridopelma, Bonnetina, Avicularia, Aphonopelma, Lasiadora.
|
|
|
STRONA W ROZBUDOWIE... Pełny start planujemy na 1maja 2008 -=PRZEPRASZAMY=- |
