Ptaszniki - Avicularia avicularia

Informacje podstawowe
Rozmiary	5-6cm
Terrarium	20cm dł/ 20cm szer/ 30cm wys.
Długość życia	około 10 lat
Temperatura	25-28°C
Wilgotność	70-80%
Pokarm	zwierzęcy
Polecany dla	średnio zaawansowanych
Aktywność	nocna
Dymorfizm płciowy	widoczny u dojrzałych osobników
Stan prawny	CITES: NIE UE: NIE Rejestracja: NIE

Synonimy
Angielskie nazwy tego pająka to:
- Pinktoe Tarantula
- Guyana Pinktoe Tarantula
- Common Pinktoe Tarantula
- South American Pinktoe Tarantula

Systematyka
Królestwo — Animalia
Podkrólestwo — Eumetazoa
Typ — Arthropoda
Podtyp — Chelicerata
Gromada — Arachnida
Rząd — Araneae
Podrząd — Mygalomorphae
Rodzina — Theraphosidae
Podrodzina — Aviculariinae
Rodzaj — Avicularia
Gatunek – Avicularia avicularia (Linnaeus, 1758)<
Cechy szczególne
Są to łagodne ptaszniki. Rzadko zdarza im się przyjmować pozycję obronną, kiedy czują się zagrożone, najczęściej prędko uciekają do swej pajęczynowej nory. Są dość szybkie i dobrze skaczą. Nie wyczesują włosków parzących. Młode osobniki (1-3 wylinka) Avicularia avicularia są wrażliwe na złe warunki hodowli i dość często padają bez wyraźnych przyczyn. Pozatym ich hodowla nie jest nadto kłopotliwa.

Długość życia
Samice żyją około 10 lat, samce natomiast blisko 3 lata.

Wygląd
Dorosłe samice są koloru czarnego z ciemnozielonym połyskiem. Ich odnóża są gęsto porośnięte długimi włoskami. Na odwłoku widoczne są dłuższe bordowe włosy, które mogą pojawiać się również na odnóżach. Końcówki stóp mają pomarańczowy kolor. U dorosłych samców z reguły nie ma bordowych włosków.

Aktywność
Są to zwierzęta aktywne przede wszystkim po zapadnięciu zmroku.

Występowanie
A.avicularia występują na terenach Brazylii, Kostaryki, Gujany, Gujany francuskiej, Surinamu, Wenezueli, Trynidadu i Tobago.

Biotop
Zamieszkują bardzo zróżnicowane tereny. Swoje gniazda budują najczęściej pod korą niewysokich drzew, wśród krzewów, oraz w wielu innych miejscach – także na poddaszach ludzkich siedzib. Swoje siedliska lokują najczęściej w pobliżu rzek lub zbiorników wodnych.

Wilgotność
Powinna utrzymywać się na poziomie około 70-80%. Utrzymujemy ją poprzez codzienne zraszanie terrarium. Wilgotność powietrza nie może spadać poniżej 65-70%, gdyż może to doprowadzić do przesuszenia pająka, a w konsekwencji jego śmierci!

Oświetlenie
Ptaszniki nie wymagają oświetlenia – pająki lepiej czują się w zacienionych miejscach. Jednak możemy zamontować w terrarium żarówkę bardzo słabej mocy, świecącą na czerwono, gdyż ptaszniki nie dostrzegają tego koloru. Pierwszą zaletą takiego rozwiązania jest to, że w terrarium zostanie utrzymana odpowiednia temperatura, a drugim zaś to, że będziemy mogli obserwować naszego podopiecznego nocą, podczas gdy on wyrusza na łowy.

Wystrój terrarium
Terrarium o orientacji pionowej. Ścianki terrarium powinny być wyklejone korkiem lub korą – dzięki temu, pająkowi łatwiej będzie wybudować gniazdo. Jako podłoże stosujemy włókno kokosowe, torf lub ich mieszankę z piaskiem. Warstwa podłoża nie musi być gruba, może mieć około 3 cm. Należy również umocować pionowo ustawione gałązki, lub kawałek kory, na których pająk będzie mocował swoją pajęczynową kryjówkę. Dobrze jest umieścić w terrarium niewielką miseczkę z wodą. Pozostałe elementy wystroju zależą wyłącznie od inwencji oraz upodobań samego hodowcy.

Żywienie
Takie same jak u wszystkich ptaszników: młodym osobnikom podajemy larwy mącznika młynarka, larwy much (dostępne w każdy sklepie wędkarskim jako białe robaki – koniecznie niebarwione!) oraz wylęg świerszczy. Podrośniętym i dorosłym pająkom podajemy świerszcze, karaczany, drewnojady, a także raz na jakiś czas oseska mysiego, choć ptaszniki nie zawsze chcą ten pokarm przyjmować. Pająki nadrzewne możemy dodatkowo karmić różnymi latającymi owadami, jak np. wyhodowane z białych robaków wędkarskich muchy, lub motyle. Pająk z chęcią będzie na nie polował.

Dymorfizm płciowy
Dorosłe samce są „szczuplejsze” i mają dłuższe odnóża aniżeli samice. Posiadają również bulbusy na nogogłaszczkach.

Rozmnażanie
Rozmnażanie tych pająków jest stosunkowo łatwe. Osobniki rzadko przejawiają agresję względem siebie, jednak warto jest dobrze je nakarmić przed planowanym łączeniem. Dorosłą parę można przez pewien okres czasu trzymać razem. Po 3-6 miesiącach od kopulacji samica powinna złożyć kokon do którego składa 50-200 jaj. Nimfy lęgną się po 3-5 tygodniach inkubacji w temperaturze 27°C.

Uwagi
Pająki te nadają się dla hodowców z drobnym doświadczeniem. Młode osobniki można hodować w niewielkich grupach, należy jednak pamiętać o tym by zapewnić im wystarczającą ilość pożywienia. Starsze pająki lepiej trzymać osobno, choć przypadki kanibalizmu zdarzają się sporadycznie.